Zwijmelend zocht ze zijn identiteit
Eindelijk gelukkig,
Door één woord gevleid
Zo ging de dag dood
En verscheen eeuwigheid
Ogen als knikkers
Ze rolden eruit
Haar hartenstem; hij krijste!
Haar lichaamstaal, zij riep luid:
'Zie mij, zoek mij, kies mij uit!'
Minuut op minuut
Uur op uur
Stenen stapelden zich tot een dikke muur
Isolatie goed geregeld
Mijn vonnis is al vroeg bezegeld
Alleen in een afgesloten hoek
Kwamen de tranen op bezoek
Haar enige gezelschap,
De rest van haar leven...
Had ze haar ziel maar niet gegeven...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten